Stel: Je mag alles wensen, wat is je droom voor Goes?

Waar we goed zorgen voor onze aarde. Waar we elkaars wijsheid, creativiteit en verbondenheid gebruiken. Daarvoor is het nodig dat we minder denken aan wat alleen goed is voor onszelf, maar juist aan wat goed is voor álle inwoners. Niet kiezen voor (alleen) winst, snelle oplossingen of economische groei. Maar waar we ons richten op de echte vragen: hoe zorgen we voor elkaar, voor de natuur en voor de toekomst? Alles is met elkaar verbonden. Wat goed is voor de natuur, is uiteindelijk goed voor ons allemaal. Het is belangrijk dat we luisteren naar elkaar en aandacht hebben voor mensen die extra hulp nodig hebben. Beslissingen nemen vanuit ons hart en niet alleen vanuit de cijfers. Dit vind ik de basis voor een duurzame en eerlijke toekomst. Zo wens ik voor mezelf ook dat ik altijd blijf luisteren naar mijn morele kompas en de juiste en eerlijke keuzes maak. En dat er meer restaurants in de buurt komen met plantaardig eten!

Dat de vraag naar zorg bij onze inwoners kleiner wordt en ervoldoende zorgpersoneel is om de resterende vraag op te vangen. Om dit voor elkaar te krijgen, is een goede sociale basis nodig. Een soort sociaal vangnet dicht bij de mensen thuis. Een netwerk van mensen om op terug te vallen, om bij aan te kloppen met vragen of gewoon om een praatje mee te maken. Een netwerk dat uit deskundigen en buurtbewoners bestaat. En dat alles met als doel dat inwoners minder stress ervaren en zich beter voelen, zodat ze eventuele tegenslagen beter kunnen opvangen. Eigenlijk heb ik eenzelfde droom voor mezelf. Dat mijn persoonlijke welzijn goed blijft. Dat ik niet ziek word en lekker in mijn vel blijf zitten. Dat werk en privé in balans zijn. Dat ik van mijn vrouw en (klein-)kinderen kan genieten, maar mij daarnaast ook kan blijven inzetten voor het maatschappelijk belang.

Een plek waar iedereen zich welkom en gehoord voelt, waar je ook vandaan komt. Dat Goes een fijne gemeente is om in te wonen, te werken, te studeren en te winkelen. Ik droom van een Goes met een bruisend stadscentrum. Waar je op een mooie lentedag op een zonnig terrasje kunt zitten en waar je je in de winter lekker kunt opwarmen in een knus café. Een winkelhart met voor ieder wat wils, en een groene binnenstad waar inwoners kunnen genieten van de kleine dingen van het leven.
Ik droom van een Goes als onderwijsgemeente. Met scholen in nieuwe of volledig gerenoveerde, energiezuinige gebouwen. Waar ik als trotse opa mijn kleinkinderen zie ontwikkelen tot gezonde, gelukkige volwassenen. En waar ze samen met mij kunnen genieten van al het moois dat Goes en haar omgeving te bieden heeft.' 

Gelukkig is het hier al heel veilig, vergeleken met veel andere gemeenten. Maar het kan nog beter! Ik heb bijvoorbeeld al twee grote branden meegemaakt in mijn eerste jaar als burgemeester in Goes. Op de dag van mijn installatie, vorig jaar op 7 februari, was er de brand in de loods in Kloetinge. En eind januari woedde er de moeilijk te blussen brand bij het bedrijf ZES. Voor mijzelf heb ik heel andere dromen. Als het kan, zou ik graag als treinmachinist langs de Moezel willen rijden. Misschien is “als treinmachinist” wat te veel gevraagd; dat ben je niet zomaar. Bij de machinist op de bok meerijden zou ook al geweldig zijn. Een andere wens is dat ik ooit nog eens de tijd en gelegenheid krijg om theologie te gaan studeren.'

Een stad waar ondernemers floreren, waar de binnenstad een levendig hart vormt en waar inwoners met trots samenkomen. Een actueel thema in Goes is de groei van onze stad en de regio. Er is een grote behoefte aan betaalbare woningen, vooral voor starters en jonge gezinnen, maar een fijne woonplek gaat verder dan alleen een huis. Het betekent ook voldoende banen op alle niveaus, zodat mensen hier niet alleen kunnen wonen, maar ook werken en groeien in hun carrière. Daarnaast is een rijk verenigingsleven van onschatbare waarde. Sportclubs, muziekverenigingen en andere initiatieven brengen mensen samen en maken Goes tot een echt thuis.
Persoonlijk droom ik van een goede balans tussen werk en privé, waarin ik niet alleen mijn rol in de gemeenschap vervul, maar ook mijn vrouw ondersteun in haar ambities. Daarnaast geniet ik enorm van de tijd die ik met ons zoontje van twee doorbreng. Hem zien opgroeien en samen nieuwe dingen ontdekken is voor mij het meest waardevolle dat er is.'