Ruben van Maaren

'Wat ik leuk vind aan valkenier zijn? De vogels natuurlijk! Hun gedrag vind ik machtig interessant. En ik ben een buitenmens. Dat is ideaal met dit werk, want als valkenier ben je bijna nooit binnen. Weer of geen weer; ik maak me niet snel druk. Volgens mij beschik ik over een uniek stofje waarmee ik alle weersomstandigheden aan kan. Mijn vogels zijn daarentegen soms minder enthousiast. Bij hitte of hagel kijken ze van: ga jij vandaag maar zonder ons op pad. Ook dat hoort erbij. Ik kan ze niet dwingen. Sterker nog, dat wil ik ook niet. Het welzijn van mijn vogels staat altijd voorop. 

Ik heb verschillende vogels voor verschillende taken en ik heb ze allemaal zelf getraind. Met mijn woestijnbuizerd bestrijd ik bijvoorbeeld de meeuwenoverlast. Samen speuren we de daken af, zoals die van het oude stadhuis, om meeuwen weg te jagen. Zodra ze mijn vogel zien, gaan ze er vliegensvlug vandoor. Dat is belangrijk, want anders nemen de meeuwen heel Goes over. Voor demonstraties en de jacht gebruik ik andere vogels, zoals haviken en uilen. Ik train zelfs vogels voor filmrollen en wedstrijden. En de Goese ganzen? Die zijn niet van mij, maar ik heb ze wel onder mijn hoede. Ik ken ze door en door en weet precies waar ze uithangen.

Of ik mezelf een buitenbikkel vind? Zo heb ik het nooit gezien. Ik ben wel heel veel buiten, maar daar geniet ik juist van. Ik heb het mooiste beroep dat er bestaat!’